Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία. 2015.
ἀνδρείως — ἀνδρεῖος of adverbial ἀνδρεῖος of masc acc pl (doric) ἀ̱νδρείως , ἀνδρειόω fill with courage imperf ind act 2nd sg (doric aeolic) ἀνδρειόω fill with courage imperf ind act 2nd sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δἀνδρείως — ἀνδρείως , ἀνδρεῖος of adverbial ἀνδρείως , ἀνδρεῖος of masc acc pl (doric) ἀ̱νδρείως , ἀνδρειόω fill with courage imperf ind act 2nd sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κἀνδρείως — ἀνδρείως , ἀνδρεῖος of adverbial ἀνδρείως , ἀνδρεῖος of masc acc pl (doric) ἀ̱νδρείως , ἀνδρειόω fill with courage imperf ind act 2nd sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
моужьскы — (38) нар. Мужественно: не м˫акъко ни слабостию нъ мѹжьскы възьрѣвъ д҃ши ˫ави испьрва. предъсто˫аниѥ. и прочии жизни непоколеблѥма˫а ѡсновани˫а въложи. (ἀῤῥενωπὸν καὶ ἀνδρῶδες) ЖФСт XII, 45; Оуношьскы храборовавъша. и мѹжьскы побѣдивъша злаго… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
мужески — @font face {font family: ChurchArial ; src: url( /fonts/ARIAL Church 02.ttf );} span {font size:17px;font weight:normal !important; font family: ChurchArial ,Arial,Serif;} (греч. ἀνδρείως) мужественно … Словарь церковнославянского языка
моужьско — (1*) нар. То же, что мѹжьскы: ты же... ѹкърѣпи самъ себе на терпѣниѥ скорбии. мѹжьско приступи въ сборъ мнишьскыи. (ἀνδρείως) ГА XIII–XIV, 267а … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
моужьствьнѣ — (2*) нар. к мѹжьствьныи в 1 знач.: Еще добльнѣ и мужьственѣ. прехо(д)ти покорень˫а труды. (ἀνδρείως) ФСт XIV, 167б; мнози не расуднѣ любѧ(т). но реку въ сл(а)баго мѣсто добле му(ж)ственѣ. (ἀνδρικῶς) ГБ XIV, 203б … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
моученичьскы — (7*) нар. Как мученик, как подобает мученику: Еже стати на(м) мч҃нчьскы и крѣпко к бестрастному нашему покоренью. и бл҃годарнье(м) [так!] приима(т) ˫аде(н)˫а ѿ предавающи(х) (ἀνδρείως!) ФСт XIV, 193а; никакоже достоини су(т) презрѣми быти макавеи … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
ενάρετος — η, ο (AM ἐνάρετος, η, ο ν) αυτός που ζει ή γίνεται με αρετή, χρηστός, ηθικός («ἔνδοξον καὶ ἐνάρετον ἀρχήν», Ηρωδιαν.) αρχ. 1. γενναίος, ανδρείος 2. παραγωγικός, εύφορος. επίρρ... εναρέτως, α 1. με τρόπο ενάρετο, χρηστώς, ηθικώς 2. γενναίως,… … Dictionary of Greek
ισόψυχος — ἰσόψυχος, ον (ΑΜ) αυτός που έχει την ίδια γνώμη ή τις ίδιες ιδέες με άλλον αρχ. αυτός που είναι εξίσου ανδρείος, γενναίος με κάποιον. επίρρ... ἰσοψύχως (Μ) γενναίως, ανδρείως. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἰσ(ο) * + ψυχος (< ψυχή), πρβλ. μικρό ψυχος, σκληρό… … Dictionary of Greek
καμαρινώς — καμαρινῶς (Α) επίρρ. (μόνο στη φρ.) (κατά τον Ησύχ.) «καμαρινῶς λέγει» «παροιμιακῶς λέγει, ἀποτόμως, ἀνδρείως» … Dictionary of Greek
